Wodorowy test oddechowy jest testem diagnostycznym, który służy do wykrywania problemów z trawieniem węglowodanów. Polega on na pomiarze stężenia wodoru w wydychanym powietrzu.

Podczas testu, pacjent jest proszony o wypicie roztworu zawierającego węglowodany, takie jak laktoza lub sacharoza. W normalnych warunkach, trawienie tych węglowodanów przez bakterie jelitowe prowadzi do produkcji gazów, w tym wodoru. Wodorowy test oddechowy polega na monitorowaniu stężenia wodoru w wydychanym powietrzu pacjenta, zanim i po spożyciu roztworu.

Jeśli pacjent ma problemy z trawieniem węglowodanów, może to prowadzić do gromadzenia się wodoru w jelicie, który następnie jest uwalniany do krwiobiegu i wydalany z organizmu z wydychanym powietrzem. W takim przypadku, stężenie wodoru w wydychanym powietrzu zwiększy się w czasie trwania testu.

Przy jakich dolegliwościach wskazane jest wykonać wodorowy test oddechowy?

Wodorowy test oddechowy może pomóc w diagnozowaniu różnych zaburzeń trawienia węglowodanów, takich jak nietolerancja laktozy, nietolerancja fruktozy, zespół jelita drażliwego i choroba Leśniowskiego-Crohna. Test może być wskazany w przypadku podejrzenia różnych zaburzeń trawienia węglowodanów. Niektóre z objawów i dolegliwości zdrowotnych, które mogą sugerować potrzebę wykonania testu, to:

  • Wzdęcia i gazowanie
  • Biegunka
  • Zaparcia
  • Bóle brzucha
  • Nudności i wymioty
  • Zmiany apetytu
  • Uczucie pełności w brzuchu
  • Chudnięcie

Jak należy się przygotować do wodorowego testu oddechowego? Czy należy być na czczo?

Przygotowanie do wodorowego testu oddechowego zależy od zaleceń lekarza lub specjalisty, który przeprowadzi test. Zwykle jednak pacjent musi przestrzegać następujących zasad:

  • Przynajmniej 24 godziny przed testem należy unikać spożywania żywności zawierającej węglowodany, takich jak chleb, makaron, ryż, cukier i owoce.
  • Przed testem należy unikać picia napojów zawierających alkohol oraz picia napojów gazowanych.
  • W dniu testu należy unikać picia kawy, herbaty i innych napojów zawierających kofeinę.
  • W dniu testu nie należy również szczotkować zębów ani używać płynów do płukania jamy ustnej zawierających alkohol.
  • Przed testem należy przestrzegać zaleceń lekarza odnośnie przyjmowania leków. Niektóre leki, takie jak antybiotyki, mogą wpłynąć na wynik testu.

Zaleca się, aby pacjenci byli na czczo przed testem – najlepiej min. 12 godzin po ostatnim posiłku.

Czy wodorowy test oddechowy jest skuteczny w wykrywaniu SIBO?

Wodorowy test oddechowy jest uznawany za skuteczną metodę diagnostyczną w wykrywaniu SIBO (ang. Small Intestinal Bacterial Overgrowth) – zespół przerostu bakteryjnego w jelicie cienkim. SIBO to stan, w którym bakterie zwykle obecne w jelitach rozmnażają się w niekontrolowany sposób i zasiedlają jelita cienkie. To z kolei prowadzi do zaburzeń trawienia, wzdęć, biegunek, wchłaniania składników odżywczych oraz do innych objawów. W SIBO bakterie produkują wodór, który jest absorbowany do krwiobiegu, a następnie wydychany z powietrzem.

Na czym polega terapia SIBO?

Leczenie SIBO jest złożone i zależy od przyczyny oraz objawów jakie pacjent prezentuje. Skuteczna terapia zwykle składa się z kilku elementów i zwykle obejmuje:

Antybiotykoterapię – antybiotyki są stosowane w celu zmniejszenia ilości bakterii w jelicie cienkim. Wybór antybiotyku zależy od typu bakterii, które stwierdzono w badaniu kału lub wodorowym teście oddechowym. Popularnymi antybiotykami stosowanymi w leczeniu SIBO są ryfaksymina, metronidazol i neomycyna.

Zmiana diety – pacjenci z SIBO powinni unikać produktów, które sprzyjają wzrostowi bakterii, takich jak cukry, skrobia i alkohol. Dieta uboga w węglowodany złożone i bogata w białko, tłuszcze oraz warzywa o niskiej zawartości węglowodanów, może pomóc w zmniejszeniu ilości bakterii w jelicie cienkim.

Probiotykoterapia – suplementy zawierające dobre bakterie jelitowe, takie jak Lactobacillus czy Bifidobacterium, mogą pomóc w przywróceniu równowagi bakteryjnej w jelitach.

Eliminacja czynników powodujących SIBO – choroba może być spowodowane innymi czynnikami, takimi jak nietolerancje pokarmowe, choroby autoimmunologiczne lub zaburzenia motoryki jelit. Eliminacja tych czynników może pomóc w zapobieganiu nawrotom SIBO.

Leczenie objawowe – objawy, takie jak bóle brzucha, wzdęcia czy biegunki, można leczyć farmakologicznie lub naturalnymi metodami.

Skuteczność terapii SIBO zależy od wielu czynników, takich jak przyczyna SIBO, stopień zaawansowania choroby oraz reakcja pacjenta na leczenie. W przypadku SIBO zaleca się skonsultowanie z lekarzem lub dietetykiem, którzy pomogą dobrać odpowiednią terapię.

Jakie zmiany w diecie i stylu życia mogą pomóc w pozbyciu się SIBO?

Zmiany w diecie i stylu życia mogą pomóc w leczeniu SIBO poprzez zmniejszenie ilości bakterii w jelicie cienkim i przywrócenie równowagi flory bakteryjnej w jelitach. Oto niektóre zalecenia dietetyczne i zmiany w stylu życia, które mogą pomóc w leczeniu SIBO:

Dieta niskowęglowodanowa: Dieta o niskiej zawartości węglowodanów może pomóc w zmniejszeniu populacji bakterii w jelicie cienkim. Dieta ta powinna zawierać mniej niż 50 g węglowodanów dziennie i składać się głównie z białka i tłuszczu.

Dieta FODMAP: Dieta FODMAP (Fermentable Oligosaccharides, Disaccharides, Monosaccharides And Polyols) polega na eliminacji lub zmniejszeniu spożycia żywności zawierającej FODMAP-y, które są źródłem pożywienia dla bakterii jelitowych. Dieta ta wymaga stałego monitorowania objawów i stopniowego wprowadzania do diety kolejnych produktów.

Suplementacja probiotykami: Suplementacja probiotykami może pomóc w przywróceniu równowagi flory bakteryjnej w jelitach i zmniejszeniu ilości bakterii chorobotwórczych.

Unikanie antybiotyków: Antybiotyki niszczą nie tylko szkodliwe bakterie, ale także te korzystne, co może pogorszyć stan pacjenta z SIBO. Dlatego należy unikać stosowania antybiotyków bez konsultacji z lekarzem.

Zmiana trybu życia: Regularna aktywność fizyczna, odpowiedni sen i unikanie stresu mogą pomóc w zmniejszeniu stanu zapalnego w jelitach i poprawie ogólnego stanu zdrowia.

Warto jednak pamiętać, że dieta i zmiany w stylu życia powinny być zawsze uzgodnione z lekarzem lub dietetykiem, aby uniknąć ewentualnych skutków ubocznych i zapewnić odpowiednie nawodnienie organizmu.

Czy istnieją naturalne metody leczenia SIBO?

Istnieją naturalne metody leczenia SIBO, które mogą być skuteczne w łagodzeniu objawów i przywracaniu równowagi flory bakteryjnej w jelitach. Niektóre z nich to:

Ziołowe antybiotyki: Niektóre ziołowe antybiotyki, takie jak olejek z oregano, wyciąg z czosnku, liść oliwny, czy berberyna, mogą pomóc w zwalczaniu nadmiaru bakterii w jelicie cienkim. Jednak przed zastosowaniem jakiegokolwiek ziołowego antybiotyku należy skonsultować się z lekarzem.

Prebiotyki: Prebiotyki to rodzaj błonnika, który nie jest trawiony przez człowieka, ale stanowi pożywienie dla korzystnych bakterii w jelitach. Można je znaleźć w produktach takich jak cebula, czosnek, por, szparagi czy banany.

Probiotyki: Probiotyki to żywe mikroorganizmy, które pozytywnie wpływają na florę bakteryjną jelit. Mogą być dostępne w postaci suplementów diety lub żywności probiotycznej, takiej jak jogurt, kefir czy kiszone warzywa.

Enzymy trawienne: Enzymy trawienne mogą pomóc w leczeniu SIBO poprzez poprawę trawienia i absorpcji składników odżywczych, co może zminimalizować ilość bakterii w jelicie cienkim. Warto jednak skonsultować się z lekarzem przed zastosowaniem enzymów trawienia.

Suplementy diety, takie jak probiotyki czy ziołowe antybiotyki, mogą być skuteczne w leczeniu SIBO, ale należy je stosować pod nadzorem lekarza lub dietetyka. Niektóre suplementy mogą mieć skutki uboczne lub wchodzić w interakcje z innymi lekami, dlatego przed rozpoczęciem suplementacji warto skonsultować się z ekspertem.

Jaka jest dokładność naszego urządzenia do testów?

Dokładność i wiarygodność wodorowych testów oddechowych zależą od wielu czynników, w tym od jakości przygotowania pacjenta do testu, od interpretacji wyników przez specjalistę, od typu testu oddechowego (np. test na laktozę lub test na glukozę) oraz od jakości samego urządzenia.

Według badań, dokładność testów na urządzeniu H2 Check wynosi około 90-95%, co oznacza, że testy te mogą być stosunkowo skuteczne w diagnozowaniu SIBO. Warto jednak pamiętać, że dokładność testów może się różnić w zależności od indywidualnych warunków pacjenta.

Co do wiarygodności, to urządzenia testowe tego typu są uznawane za niezawodne w pomiarze stężenia wodoru w wydychanym powietrzu, a wyniki testów są powtarzalne i precyzyjne. Jednakże, dla uzyskania najbardziej wiarygodnych wyników, ważne jest odpowiednie przygotowanie pacjenta do testu, zgodnie z zaleceniami specjalisty.


Cena testu: 190 zł