Jak działa tauryna
Tauryna (kwas 2-aminoetylosulfonowy) należy do aminokwasów niebiałkowych – to znaczy, że nie należy do zestawu 21 podstawowych aminokwasów w organizmie ludzkim.
Tauryna znajduje się w tkankach, mózgu, mięśniach szkieletowych, w nerkach, sercu i siatkówce oka. Ma działanie stymulujące ośrodkowy układ nerwowy i jest niezbędna do prawidłowego rozwoju siatkówki oka. Bierze udział w funkcjonowaniu układu rozrodczego i układu immunologicznego, a także w cytoprotekcji i osmoregulacji.
Tauryna wpływa na metabolizm komórek glejowych i neuronów. Ma działanie uspokajające, poprawia samopoczucie i wzmacnia działanie kofeiny.
Dzienne zapotrzebowanie na ten związek wynosi około 40–400 mg.
Źródła tauryny
Związek ten jest syntetyzowany w wyniku przemian innych aminokwasów siarczkowych, takich jak cysteina i metionina. Jednak synteza wewnątrz organizmu nie pokrywa zapotrzebowania na taurynę.
Zewnętrzne źródło tauryny w postaci bezpośredniej to suplementacja.
Dostępna w formie wlewu dożylnego „Energy Shot”.
Tauryna znajduje się w tzw. energy drinkach. Znajdziemy ją również w produktach zwierzęcych, rybach i owocach morza. Małe ilości tauryny znajdują się także w wodorostach morskich.
Obróbka termiczna powoduje spadek stężenia tego aminokwasu w produktach zwierzęcych.
Efekty stosowania tauryny
Tauryna wykazuje właściwości modulujące układ nerwowy, jest neuroprzekaźnikiem oraz ma właściwości antyoksydacyjne. Bierze udział w produkcji kwasów żółciowych i przebiegu reakcji zapalnej. Jest agonistą receptorów GABA.
Badana jest rola tauryny w metabolizmie glukozy, jednak brak szczegółowych danych. Tauryna znajduje się w obrębie wysepek alfa trzustki. Wykazano jej hipoglikemiczne działanie u żab, królików i ropuch prawdopodobnie wynikające z synergistycznego działania z insuliną. Zasugerowano, że tauryna powoduje wzrost tempa glikolizy, pobór glukozy i jej szybsze zużycie – w badaniach na szczurach.
Spadek stężenia tauryny odnotowano w wielu chorobach i zaburzeniach zdrowia takich jak np. cukrzyca.
W badaniach klinicznych wykazano, że suplementacja tauryną może wspomagać odwrócenie lub chociaż ograniczenie negatywnych zmian w przebiegu niektórych chorób takich jak: kardiomiopatia, cukrzyca, miotonia czy hipercholesterolemia. Jednak potrzeba dalszych badań.
Synteza tauryny
Tauryna jest syntetyzowana w pięciu różnych szlakach, głównie w wątrobie. Jednak główna synteza odbywa się na drodze przekształcenia cysteiny w kwas cysteinosulfonowy z udziałem dioksygenazy cysteinowej, a następnie zachodzi dekarboksylacja i proces utlenienia.
Jak dawkować taurynę
Dawkowanie powinno być indywidualne oraz dobrane do potrzeb i ewentualnych przeciwwskazań.
Zwykle stosuje się dawki wynoszące około 500 mg, 2 g lub 3 g raz dziennie.
Korzyści z suplementacji tauryną
- Osłabienie uszkodzeń komórkowych
- Ograniczenie zmęczenia mięśni
- Hamuje wytwarzanie anionorodników
- Wzrost siły skurczu mięśni
- Poprawa koncentracji w trakcie treningu
- Lepszy przyrost masy mięśniowej
- Lepsza regeneracja po treningu
- Udział w trawieniu tłuszczów
Źródła
- Zuzanna Goluch-Koniszuy, Robert Moroch, Ocena częstotliwości spożycia produktów zawierających kofeinę i/lub taurynę przez młodzież męską przed egzaminami na różnych poziomach edukacji, Bromatologia i Chemia Toksykologiczna, 2017, L. 201-220.
- Konrad Szymański, Katarzyna Winiarska, Tauryna i jej potencjalne wykorzystanie w terapii, Postępy Higieny i Medycyny Doświadczalnej, 2008; 62.
- Gustaw Kulasek, Michał Jank, Ewa Sawosz, Biologiczna rola tauryny u ssaków, Życie weterynaryjne 2004, 79 (11) 603.
- Magdalena Szotowska, Magdalena Bartmańska, Katarzyna Wyskida, Miłosz Bąba, Maciej Tarski, Marcin Adamczak, Andrzej Więcek, Wpływ jednorazowej dawki tak zwanego napoju energetyzującego na ciśnienie tętnicze i częstość tętna u młodych, zdrowych osób dorosłych, Nadciśnienie Tętnicze, 2013, tom 17, nr 2.
- Hanna Dziewiecka, Anna Kasperska, Agnieszka Zembroń-Łacny, Zastosowanie związków siarkowych w sporcie: biotyna, tiamina i tauryna, Medycyna Sportowa, 2010.